Yönetmen Oliver Stone'un uzun yıllar borsada çalışmış olan babasına adadığı Wall Street'in(Borsa/1988) devam filmi ABD'nin kapitalizm üstüne kurulu devlet sistemine eleştirel bir bakışla yaklaşıyor.
Tutukevinde sekiz yıl kalan acımasız borsacı Gordon Gekko sonunda özgürlüğüne kavuşur ama ona tek birşey kalmıştır:Kötü ünü. Gekko dışarı çıkar çıkmaz kendini bir zamanlar hükmettiği borsanın dışında buluverir. Kızı Winnie’yle ilişkisini düzeltmeye çalışan eski borsacı kızının finans sektöründe çalışan nişanlısı Jake’le iletişime geçer.
Winnie ve Jake bir süre Gekko’nun gerçekten değişip dürüst, yardımsever biri olduğuna inanırlar ama bu inançları uzun sürmez. Gordon Gekko hala usta bir dolandırıcıdır, hedeflerine ulaşmak için eskiden olduğu gibi herkesi güdümler, herkesi kullanır, öz kızını bile.
Gekko hemen görünmeyen, örtülü bir kötülüğü simgelemektedir.
Film, günümüz Amerikan borsasının Gordon Gekko’nun çocukları tarafından yönetildiğini, ilk Borsa filminin genç broker’ların yaşam biçemlerinde derin bir etkisi olduğunu, filmden sonar küstah bir güven edindiklerini, Gordon Gekko’ya olan hayranlıklarından ötürü borsacı olduklarını vurguluyor. “Hırslı olmak iyidir”, “Dost istiyorsan kendine bir köpek satın al”, “Yöneticiler koyun gibidirler, koyunlarda boğazlanır” gibi kültleşmiş diyalogların yer aldığı Borsa’nın devam filmi broker’ların Gordon Gekko’yu ilahlaştırdıklarını betimliyor.
Büyük Bunalım’dan sonra kırk yıl süresince ABD ekonomisi tek bir mali kriz yaşamadan düzgün şekilde gelişti çünkü finans sektörü, bankalar sürekli denetleniyordu. Eylül 2008’de ülkenin en büyük bankası Lehman Brothers iflas edince bu durum kelebek etkisi
