Gazetecilik ne zor zanaat
Yanlış hatırlamıyorsam, tarih 3 Aralık 1994 idi. Özgür Ülke, bombalanmıştı İstanbul'da, patlamanın şiddetini inanın anlatamam. Kadırga'dan adeta bir kasırga geçmişti, Ersin Yıldız yaşamını yitirmiş, çok sayıda kişi yaralanmıştı. Gece polis muhabirliği yapıyordum Milliyet'te, ertesi gün gazetede 'Dehşeti Yaşadım' başlığıyla çıkmıştı izlenimim, asıl dehşeti yaşayanlara haksızlık etmemişimdir umarım, çünkü 1992'den 1994'ün sonuna dek başta Diyarbakır olmak üzere özellikle Olağanüstü Hâl bölgesinde birçok gazeteci ve dağıtımcı canından oldu. Özgür Gündem Gazetesi'nde çalışmak ateşten gömlek giymekti, faillerin her olayda meçhul elbiseleriyle sırra kadem basması demekti. Meslektaşların ölümü ne ağırdı, korkunun heyulası, tetikliyordu dinmeyen yasımızı... Hafız Akdemir, Yahya Orhan, Hüseyin Deniz, Kemal Kılıç, Ferhat Tepe, Musa Anter. Gazeteciler katledildikçe, ürkütücü bir endişe, sarıyordu yarınlarımızı. Evet, gerçeğe kurşun işlemez denir ama gazetecilik de zor zanaat, dün ölümdü baskının adı, bugün ise cezaevleri.
Evet,
“Press” filmi, bizleri yaklaşık 20 yıl öncesine götürüyor,
